পৃষ্ঠা:কুৰুক্ষেত্ৰ কাব্য.pdf/৬০

কুৰুক্ষেত্ৰ BAY ॥ ছবি॥ কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ যশ যাৱে নতু ধৰে কালে কৃষ্ণত অৰ্পিয়ো চিত্ত শুনা সভাসদ যত ইটো মহা ভাগৱত ধৰ্ম্মৰ মধ্যত ইসে সাৰ। সম্যকে অমৃত ৰস কৰ্ণ ভৰি পীয়া বাৰে বাৰ। অছে যাৱে ভালে ভালে কৃষ্ণ পাৱে পশিয়া শৰণে হৈবা হৰি সহায় মৰণে॥৩৭২॥ ...কৃষ্ণেসে সুহৃদ হিত ননো হেন কৃষ্ণদেৱ মোত পৰে নাহি কেৱ জানিলো অধম মূঢ়মতি। আছা এই হৃদয়ত তুমি হেন ঈশ্বৰত .... নকৰিলো একান্ত ভকতি॥ তুমি দেৱ সদাশিৱ তুমি জগতৰে জীৱ ব্ৰহ্মাদিৰো তুমি বুদ্ধি সাক্ষী। P তুমি মোৰ গতি দাতা তুমিসে সুহৃদ আত্মা ম‍ই দীন দয়াময় তথাপি নভজি খাইলো আসি॥৩৭৩॥ কৰা যেন যুৱাই হেন জানি। তুমি দেৱ কৃপাময় তোহ্মাৰ চৰণে ৰতি হোক যেন দিয়া মতি নুহিকো কিছোৰে পাত্ৰ ছাৰি বিষয়ৰ কাম তোহ্মাকেসে আছো গুৰু মানি॥ সৰ্ব্বথা থাকোক মোৰ চিত। বোলা যেৱে তৰিবা কলিত॥৩৭৪॥ ॥ পদ॥ শুক নিগদতি ৰাজা শুনা একমনে। এত 1507 যেবে বসুদেৱক হাসিলা মুনিগণে॥ ক সবাকো সম্বোধি পাছে নাৰদ বদতি। নহাসিবা কেহো বসুদেৱক সম্প্ৰতি। ৩৭৫॥ পুত্ৰ বুলি কৃষ্ণক কৰিয়া অনাদৰ আহ্মাৰ পুছিলা কথা অৰ্পণা কৰ্ম্মৰ॥ তোহ্মাৰ চৰণে মাত্ৰ নিৰন্তৰে ৰাম ৰাম ৭৩ Scanned with CamScanner