পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৯৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯১
অসমীয়া ৰামায়ণ।

পদ।

অনন্তৰে মাতিলা সুগ্ৰীৱ মহাবীব।
দোষ ক্ষমা কৰিওক বানৰ জাতিৰ ॥
একেবাৰে ভৃত্যৰ দোষৰ নেদি ফল।
জাতি বৃত্তি একে আমি তৰল চঞ্চল॥
তোমাৰ কোপক দেখি ডৰাৱে বানৰ।
ৰামৰ আছয় কোপ সবাৰো উপৰ॥
তোমাত শৰণ লৈলোঁ যেন জুবাই হৌক
ৰমৰ চৰণ নিয়া ভেণ্টাহ দিয়া মোক॥
বিমৰিষ বোলা যদি একেস্বৰে যাওঁ।
নুহি দিন দশ থাকা সৈন্যক জণ্টাও॥
ইটা দুইজণী দাসী মই ভৈলো দাস।
তোমাৰ কোপক দেখি বৰ লাগে ত্ৰাস ॥
সুগ্ৰীৱ কাকুতি ভাবে তুতি কৰিলন্ত।
লক্ষ্মণ বীৰৰ কোপ ভৈলা উপশান্ত॥
বিমৰিষি বচন বুলিলা নিষ্টে নিষ্ট।
মোক কোপ এৰা দদা তোমাৰ কনিষ্ঠ ॥
দিন দশ থাকো মই সৈন্য জাণ্টাইয়োক।
নামৰ পালক চপ কৰি চলিওক॥