এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অসমীয়া ৰামায়ণ।
১৩১
পুত্ৰ তৈলে তাৰ, পিতৃক শুশ্ৰুষা
অবশ্যে কৰিবে লাগে।
এতেকে তোমাক, আহাৰ যোগাইবে
পাইলো আসি বৰ ভাগে।
পদ।
মোহোৰ কাৰ্য্যত নাহিতাৰ হেলা।
আহাৰ যোগাই যে নিতে সাত ঘটী বেলা॥
একদিন সাত ঘটি নিবৰ্ত্তিয়া গৈলা।
আহাৰ আনিল পুত্ৰ নবঘটি বেলা॥
পঞ্চগজ মাৰ্দ্দন কশ্যপ নাম চয়।
আহাৰ দেখিয়া মোৰ মনত বিস্ময়॥
আপোনাৰ পাপে আমি পখা পুৰি মৰো।
মনত অসুখে মই আহাৰ নকৰোঁ॥
অসন্তোষ দেখি মোক পাছে গৈল ডৰি।
কাকুতি কৰয় মোৰ চৰণত ধৰি।
আহাৰ খায়োক মোক নকৰিও ৰোষ।
কথা শুনি পাছে মোৰ মৰষিয়ো দোষ॥
