এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৮
কিষ্কিন্ধ্যা কাণ্ড।
হেনশুনি জটা- য়ুক পাছ কৰি,
মেলি দিলোঁ দুই পখা।
অগ্নি শৰে মোৰ, পাখা পুৰি গৈল,
ভয়াই লৈ গৈল ৰক্ষা॥
পাখী ভস্ম হুই, অনন্তৰে মই ,
পৰিলোহোঁ পৰ্ব্বতত।
শৰীৰত বৰ পীড়াক লভিলোঁ
মোৰ শ্ৰুতি ভৈল হত॥
পাছে কতো দিনে, সন্ধুক্ষণ হয়া,
বসিয়া ৰৈলো।
পাছে ভাগ্য বশে, অহষ্টি ঋষিক,
মই দৰশন ভৈলো॥
কাৰ্পূণ্য কৰিয়া, বুলিলো মোহোৰ,
বচন শুনিয়া ঋষি।
তুমি সৰ্ব্বজান, জীৱন মৰণ
কৈয়ো মোত বিমৰিষি॥
শুনি হাসি পাছে, অগষ্টি বুলিলা,
মোহোৰ মুখক চাই।
গড়ৰৰ পুত্ত্ৰ, শুনিয়ো সম্পাতি,
তোহোৰ মৰণ নাই॥
