পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কালিকা পুৰাণ


ব্ৰহ্মাৰ আগত তুমি জান দিয়া যাই।
শিৱসে মোহোৰ স্বামী জানিবা নিশ্চয়॥ ২৩
এহি বুলি মৌনভাৱ হুইয়া ৰহিল।
মহাৰঙ্গে ঋষিৰাজ তেখনে চলিলা॥
ব্ৰহ্মাৰ আগত ঋষিৰাজে কহিলন্ত।
শুনিয়া ব্ৰহ্মাৰ মনে আনন্দ মিলন্ত॥ ২৪
পুনৰপি ব্ৰহ্মা বোলে শুনিয়ো পুতাই।
মহেশ্বৰ আগে তুমি কহিয়োক যায়॥
শুনি ঋষিৰাজে তেতিক্ষণে চলি গৈলা।
মহেশৰ আগে সব বুজাই কহিলা॥ ২৫
ব্ৰহ্মাদেৱে তবু পাশে পঠাইলন্ত মোক।
হেমৱন্তৰ কন্যা খানি বিবাহ কৰোক॥
ৰূপে লহ্মী স্বৰস্বতী নোহে সমসৰ।
বদন প্ৰকাশে যেন পূৰ্ণ শশধৰ॥ ২৬
তোমাৰেসে মনোমত হৈবে সিটো জীয়া।
হেন জানি সেহি কন্যা কৰিয়োক বিয়া॥
ভাল ভাল বুলি সবে প্ৰশংসা কৰিলা।
নমস্কাৰ কৰি ঋষিৰাজ চলি গৈলা॥ ২৭
পাছে নন্দী ভৃঙ্গীক যে মাতিয়া আনিলা।
ঠগিত কৰিয়া গুৱা-পাণ অনি দিলা।