পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৬৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৭
কালিকা পুৰাণ


তোমাৰ বুদ্ধিয়ে ভুলাইলেক হেমৱন্তক।
তোমাৰ বুদ্ধিয়ে হৰে পাইলেক পাৰ্ব্বতীক॥৩২১
তোমাৰ বুদ্ধিয়ে হৰ সৰ্পে মোক খাই।
তোমাৰ বুদ্ধিয়ে গৌৰী মনে দুখ পাই॥
ইসব গুণিয়া ব্ৰহ্মা নেদন্ত সিদ্ধান্ত।
পুনঃ পুনঃ বোলে তুমি হয়ো মন শান্ত॥৩২২
সৰ্ব্ব সিদ্ধি লৈ গৌৰীৰ শিৱ ভৈল বৰ।
তোমাৰেসে জী-জোৱাই তোমাৰেসে ঘৰ॥
অনেক বুজায়া ব্ৰহ্মা মৌন হই ৰৈল।
হোম দিবে লাগি তান সাৰোগত ভৈলা॥৩২৩
গৰ্গমুনি পুছিলন্ত সম্প্ৰদান কালে।
পিতৃ পিতামহ নাম কোৱা বাচা ভালে॥
শুনি ব্ৰহ্মা বুলিলন্ত শুনা মুনিবৰ।
শঙ্কৰ পিতাৰ নাম পিতামহ হৰ॥৩২৪
প্ৰপিতামহৰ নাম দেৱ পুৰন্দৰ।
শিৱগোত্ৰে কন্যাদান কৰা গিৰিবৰ॥
এহি কথা শুনি শিৱ আনন্দিত মন।
হেমৱন্তে পাৰ্ব্বতীক কৰে সমৰ্পণ॥৩২৫
দুই জন মাথাত দিলন্ত দূৰ্ব্বাক্ষত
নাৰীগণে হুৰাহুৰি দেন্ত উৰুলিত॥