এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
কালিকা পুৰাণ
ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত আবে মেনকা শুনিয়ো।
শীঘ্ৰ কৰি যোৱা তুমি কন্যাক আনিয়ো॥
শুনিয়া মেনকা তেতিক্ষণে চলি যাই।
কন্যাক আনিলা গৈয়া বিবাহৰ ঠাই॥২৭৯
সেহি সময়ত বৰ শবদ উঠিল।
বাদ্যৰ শবদে গৈয়া আকাশ চুইল॥
অসংখ্য নটুৱা নাচে আৰু অপেশ্বৰী।
হৰিধ্বনি দেন্ত সবে আৰম্ভ উৰুলি॥২৮০
বীণা বাদ্য বাজে কতো নাহি লেখ জোখা।
একেবাৰে উঠে সবে লক্ষ লক্ষ ওজা॥
কতো স্থানে গাৱে সৱে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন।
শিৱ নাম কতো স্থান পৰশে গগন॥২৮১
যতেক আসয় আৰু পৰ্ব্বতীয়া সকল।
আপোনাৰ সবে মিলি গাৱে সুমঙ্গল॥
ভূত প্ৰেত পিশাচেও নাচে আনন্দত।
অপ্সৰ কিন্নৰো মত্ত সবে উল্লাসিত॥২৮২
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ো নৰপতি।
সভাত প্ৰবেশ যেবে ভৈলন্ত পাৰ্বতী॥
বেদ বিধি মতে নিয়া মাথে ফুল দেন্ত।
আনিয়া পিতৃৰ সমীপত বসাইলন্ত॥২৮৩
