এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৫
কালিকা পুৰাণ
শিৰত সিন্দূৰ অগৰুৰ দিলা ফোট।
কৰ্ণত কুণ্ডল মাথে পিন্ধিলা মুকুট॥
লব্ধ চাকি শলা জ্বলে ওপৰত কৰ্ণত।
ৰত্নময় গলপতা জ্বলয় গলত॥২৬৪
হৃদয়ত জ্বলে জিলিমিলি পেচন্দাৰ।
বাহুত সুৱৰ্ণ বাজু কঁকালত হাৰ॥
কপালে মাণিক জ্বলে অতিশয় জ্যোতি।
দশো আঙ্গুলিত জ্বলে ৰত্নৰ আঙুঠি॥২৬৫
ৰত্নৰ নূপুৰ পাৱে ৰুণ ঝুণ বাজে।
প্ৰয়াণক লাগি যেন কামদেৱ সাজে॥
এহিমতে দেৱীক সাজায়া ৰঙ্গমনে।
অনেক মঙ্গল গীত গাইলা নাৰীগণে॥২৬৬
তাত পাছে সূৰ্য্য অস্ত হুইয়া গইলা।
হৰ বিষ্ণু আহি কলা গুৰিত ৰহিলা॥
বিধিৰ নিয়ম মান ধৰিবাক পাই।
সোহ হেতু তহিতে আছয় বাটচাই।২৬৭
শুনি হেমৱন্তে পাদ্য অৰ্ঘ্য ধূপ দিলা।
বস্ত্ৰ অঙ্কাৰে সবে যুগুত কৰিলা॥
চলি যান্ত হেমৱন্ত দৰা আদৰিবাক।
লগতে চলিয়া যান্ত যতেক পৰ্ব্বত॥২৬৮
