এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
কালিকা পুৰাণ
শিৱ বিষ্ণু আসিবাৰ শুনি হেমৱন্ত।
উগুল থুগুল চিত্ত নাহিকয় শান্ত॥
কি কৰিবো কৈক যাইবো নাপাৱন্ত দিশ।
হেমৱন্ত পুৰী গোট ভৈল উষমিশ॥২৫৯
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু হৰ আসিয়াছে যে ৰথত।
আগবঢ়াইবাক লাগি কৰিলা যুগুত॥
বাহিৰৰ কথা আবে এহিমানে থওঁ।
ভিতৰৰ কথা শুনা কিছুমান কওঁ॥২৬০
সেহি বেলা মেনকা ৰাজাৰ মহাদই।
কিঙ্কৰীসবক আবে মাতিয়া আনই॥
পাৰ্ব্বতীৰ গাৱত ঘঁসিও তেলকুড়।
আনিও পঞ্চাশ ঘট সুবিমল জল॥২৬১
সুৱৰ্ণৰ ভৃঙ্গাৰ ধৰি সধৱা সকলে।
পাৰ্ব্বতীক নোৱাইলন্ত আতি কৌতূহলে॥
গাৱ মচি দিব্য পীত বস্ত্ৰ দিলা আনি।
প্ৰৱন্ধে পিন্ধিলা তাক আপুনি গোসানী॥২৬২
ৰত্নৰ মেখলা আনি বান্ধিলা কঁকালে।
মুঠিতে লুকাই হেন বতাহত হালে॥
আপুনি বান্ধিলা দেৱী উচ্চ কৰি খোপা।
মালতী ফুলৰ ভিতৰত দিলা থোপা॥২৬৩
