এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৯
কালিকা পুৰাণ
পাৰাবতে লক্ষ্মী চেলা যানে সৰস্বতী।
পুষ্পক ৰথত চড়ি যান্ত শচী সতী॥
শশা স্কন্ধে চন্দ্ৰ যাই মহানন্দ কৰি।
হৰিণ স্কন্ধত যাই বায়ুৰাজ চৰি॥২৩৪
ছাগলত অগ্নি যায় বৰুণ মগৰে।
মহিষত যম যাই মনুষ্যে কুবেৰে॥
এহিমতে নিজ নিজ যানে দেৱযত।
ৰাক্ষস অসুৰ যাই শুনা যেন মত॥২৩৫
দশগোটা দন্তালে বহয় ৰথখান।
সেহি ৰথে চলি যাই ৰাজা বিভীষণ॥
তান লগে আছে মুখ্য সেনাপতি যত।
কতো জন যাই বৰাহৰ ওপৰত॥২৩৬
বিড়ালত যেবে কতো কতো শৃগালত।
কুকুৰত যাই কতো কতোহো নেউলত॥
কেৰ্কেটুৱাৰ স্কন্ধে যাই কতোজন।
চিলা ফেঁচা শগুনত কৰয় গমন॥২৩৭
কাউৰীত যাই কতো কতে বগলিত।
তেলিয়া সাৰেঙ্গে যাই কতো বাদুলিত॥
উইচিৰিঙাত কতো কতো ফৰিঙত।
পশু-পক্ষী কীট-পতঙ্গত চৰে কত।২৩৮
৪
