এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
কালিকা পুৰাণ
হেন সৰ্পগণ অলঙ্কাৰ কৰি
পিন্ধাইলন্ত দুই কৰ॥২১৯
শিৰত কীৰিটি কৰ্ণত কুণ্ডল
গলপতা দিলা গলে।
কেয়ূৰ কঙ্কণ কৰে সুশোভন
হৃদয়ত হাৰ জ্বলে॥২২০
দশো আঙ্গুলিত আঙ্গঠি পিন্ধিলা
নূপুৰ পিন্ধিলা তাঙ্কি।
পিন্ধিলন্ত ধাকি, নাথাকিল বাকি,
দেখি আতি চিকি মিকি॥২২১
শৰীৰৰ কান্তি, প্ৰকাশয় আতি,
যেহেন সূৰ্য্যৰ জ্যোতি।
নাহি সৰিবৰি, দেখিতে সুন্দৰ,
যেহেন মণিৰ জ্যোতি॥২২২
আয়োজন কৰি, বিশ্বকৰ্ম্মা গঢ়ি,
দিলা এক বাঘছাল।
চাৰিও কাষৰে, পোৱাল বাখৰে,
দেখিবাক আতি ভাল॥২২৩
সেহি ছাল খানি, বান্ধিলন্ত আনি,
আপোন শৰীৰে ধৰি।
