পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/১৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫
কালিকা পুৰাণ


কি কৰিবো মই কিবা উপায়।
ৰাক্ষসৰ সঙ্গে নাথাকো ময়॥
এৰিলোহো ঘৰ এৰিলো পৈ।
ফুৰিবোহো মাত্ৰ বাতুল হুই॥৬৭
পই হন্তে মোৰ নাহিক সুখ।
নেওচা কেওচা নাচাওঁ তাৰ মুখ॥
পাৰ্ব্বতী জীয়াৰ নভৈল ঘৰ।
বাপেকে আনিছে কুঠিয়া বৰ॥৬৮
এনে পিশাচৰে ঘৰ নহয়।
কিমতে থাকিব সাপসব লই।
নাজানি ঘৰত নাই কাপোৰ।
সিহেতু লৱন্ত সাপৰ মেৰ॥৬৯
নাহিকে ঘৰে চুৰিয়া ভাল।
সিকাৰণে পিন্ধে বাঘৰ ছাল॥
নাহি একো ৰূপ সোণৰ মাল।
সিহেতু পিন্ধিছে মুণ্ডৰ মাল॥৭০
নাহিকে ঘোৰা হাতী একো যান।
বৃষভত উঠি আসে ই থান॥
দেখিয়েই চিনিলো দৰিদ্ৰৰ চিন।
স্বভাৱ দেখিয়া লাগয় ঘিণ॥৭১