এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৯৫ ]
কতোবেলি মুৰ্চ্ছা গৈয়া পৰি ৰহিছিলা
চেতন লভিয়া কষ্ণ বুলি ডাকদিলা॥
দ্ৰৌপদীৰ কাৰুণ্যত দেব সনাতন।
চক্ৰধৰি গৰ্ভত পশিলা তেতিক্ষণ॥ ৪৩৩
দেখণ্ড মাধবে দ্ৰৌপদীক বেঢ়ি খাই।
চক্ৰধৰি হৰি পাচে দেখিলন্ত যাই॥
ৰাক্ষসী দেখিয়া চক্ৰ পৰম প্ৰচণ্ড।
এতিক্ষণে মোহোক কৰিবো খণ্ড খণ্ড॥৩৩৪
মহাভয়ে ৰাক্ষসী বজাইলা বাহিৰত।
উঠিলেক দ্ৰৌপদী কৃষ্ণৰ প্ৰসাদত॥
বোলে যাজ্ঞসেনী ক্ৰোধে ধৰি ধনুশৰ।
ৰাক্ষসীক মাৰি দুখ এৰাইবো সত্তৰ॥ ৪৩৫
এহিবুলি ধনুধৰি কৃষ্ণ সুমৰিলা।
পৰম প্ৰচণ্ড বেগে ক্ৰোধিয়া ৰহিলা॥
দুৰ্জ্জয় গাণ্ডীব ধনু ধৰি বৰনাৰী।
অক্ষয় টোনত শৰ নপাৱে বিচাৰি॥ ৪৩৬
পাচে এক গোট শৰ উপৰে উঠিলা।
যিতো বান অমৃত মথন্তে উপজিলা।
অসোধনে অৰ্জ্জুনৰ টোনত আছয়।
তাহাৰ মহিমা ধমঞ্জয় না জানয়॥৪৩৭
