এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১২৯ ]
নৰৰূপে নাৰায়নে বনক পঠাইলা।
এতেকেসে ভাৰ্য্যা সমে পাখন মাইল।
তাসস্থাৰ শবণ মহা বিতোপ।
আক গাই শুনি হৈ বৈকুণ্ঠে গমন॥ ৬০২
দেৱগণে অভিনন্দা কৰয় তাহাক।
সূৰ্য্যে থাল দিয়া আছে অন্ন ভুঞ্জিবাক॥
অক্ষয় অমৃত অন্ন শত কৌতিমান।
অজৰ অভক্ষ চন্দ্ৰে অমৃতক দান॥ ৬০৩
এতেকেসে বনে বনে ফুৰে পাঞ্চ ভাই।
দেবগণ সদা তাৰ লগত সহায়॥
পূৰ্ণব্ৰহ্ম হৰি সঙ্গ নচাৰে তিলেক।
হৃদয়ত ব্যক্ত হৈয়া থাকয় প্ৰত্যেক॥ ৬০৪
কিৰ্ম্মিৰাৰ বদ্ধ সংঙ্খ ধবল মুকুট।
অগ্নিকেতু অসুৰক মাৰি কুন্তিসুত॥
ভবাৰ্ণব বনে মৃত্ত্যুভয় এৰাই লন্ত।
পাতালৰ নাগগণ ভীমে মাৰিলন্ত॥ ৬০৫
মৰুঋষি আশ্ৰমত কত দিনমান।
মহাভাৰ ম্লেচ্ছসেনা কৰিলা নিৰ্য্যান॥
দেবীৰ বৰত পুৰুষৰ হাতে তাৰ।
নাহিকয় মৃত্ত্য আৰু জানা সাৰে সাৰ॥৬০৬
