এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
কমতাপুৰ ধ্বংশ কাব্য।
কি লিখিব লাগে মাথোঁ এটী দুটী কই;―
অথিৰ নহবা সখি! থিৰ হই কোৱাঁ।"
দুধাৰী চকুলো মুছি ধীৰ ধীৰ কই
গোলাপীয়ে কুৱঁৰীক কবলৈ ধৰিলে
এটী দুটী কৰি কথা, একান্ত মনেৰে
কানপাতি ৰাণীয়েও সকলো শুনিলে।
শুনি বুজি ল'লে কথা ক’লে কুঁৱৰীয়ে
“বাৰু সখি! আজি ৰাতি মই লিখি থ’ম
চিঠি খনি,―ৰাতি পুৱা লই যাবা তুমি,―
যোৱা ঘৰলই আজি নহবা বিমন।
এই বুলি দিহাদিহি গ’ল দুয়ো সখী
নিজা নিজা ঘৰলই তিয়াগি ফুলনি।
যেন দুটী দেৱকন্যা আপোন ৰূপত
কৰিছিলে ফুলবাৰী ৰূপহ-শুৱনী।
.jpg)
