পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৯৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
প্ৰাণৰ জিতেন।

তোমাৰেই মায়া
(সংসাৰৰ মায়া)
সি মায়া-জালতে পৰি
সোনক হেৰাই
কান্দি উঠে প্ৰাণ,
ওলাব চকুলো ধাৰি
সি মায়া দোলতে
বান্ধ খাই, প্ৰভু
তালই চিতনী লাগে,
জনো সি পুৰিতো
“মা-গ দে-ইতা”ক
নেদেখি জিতেন কান্দে
যদি কোনো দিন
কান্দে সোনে তাত
আমাৰ সলনি; হৰি
কোলা লই তাক
চুমা এটী দিবা
দিঙ্গিত সাবতি ধৰি
জগতৰ পিতা
দিবা জিতেনক
বাৎসল্য স্নেহৰ ভাগ
কুমলীয়া ল’ৰা
অকলে নেৰিবা,
ছাগকে ভাবিব বাঘ