এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৩
ষষ্ঠ সৰ্গ
এক ধ্যানে, এক জানে,
পূজিলো যতনে সেই প্ৰেমময় ছবি।
নাইকিয়া ছঁয়া তাৰো,
আঁতৰিল মূৰ্ত্তি সেই হিয়া শূন্য কৰি!
কি যে এটা কথা কই
এটা হুমুনীয়া থই
সেই মূৰ্ত্তি বিসৰ্জন! হৰি! হৰি! হৰি!
আশাৰ মোহিনী ছঁয়া?
ক’লা দাৱৰৰ গাত বিজুলীৰ হাৰ!
কন্দা মাথোঁ সাৰ হ’ল,
হিয়া মাথোঁ ভাগি গ’ল!
নীৰৱে চিগিল মাথোঁ হৃদয়ৰ তাঁৰ!
কান্দিলো অনেক দিন,—কান্দোছোঁ এবাৰ!
(সুখ)
মুখ ঐ!—
সকলোৱে কয় মোক
আছ পৃথিবীতে তই,
বহুত বিচাৰি চালো
