এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭১
ষষ্ঠ সৰ্গ।
অকলে অকলে বহি
দেখিলো আগত,
সকলোটী পুনু, হায়!
লুকাল আঁৰত॥
অকলে যে
নোৱাৰো থাকিব আৰু মই
দাৰুণ বিষাদ! তই আহ!
হৃদয়ৰ ঘা মই
নোৱাৰো ঢাকিব
আঁউশী এন্ধাৰ! তই আহ
অকলে অকলে আছো
বিচাৰি নাপাওঁ!
কি ৰূপেনো
জীৱন কটাওঁ।
(অকলে-অকলে)
(খ)
টুকিলো বহুত দিন
চকুলো হধাৰ।
কিয় আৰু মিছা মায়া
মোহৰ মোহিনী ছঁয়া
