পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৩৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১
পঞ্চম সৰ্গ।

স্বোৱামী নাহিলে ঘৰ নহয় পোহৰ!
কি কাজ মিছাতে জ্বলি;
সুমা সুমা ছাকি তই
জ্বল গই আছে যাৰ স্বোৱামী প্ৰাণৰ॥

⸺·×·⸺
(গোলাপ)
গোলাপ ঐ        

স্বামী থকা হলে হায় এনুৱা কালত
আঁচুৰি মুৰৰ চুলি
সুন্দৰ খোঁপাটী বান্ধি
পিন্ধিলো তোমাক হয় আনন্দ মনত!

গোলাপ তোমাক চিঙ্গি

সুন্দৰ দোলেৰে গাঁথি
সজালো হেতেন ৰঙ্গে ধাৰি পাটী মই!
নাই হায়! কিন্তু মোৰ আজি সি সময়॥

স্বোৱামী যে নাই আজি

কি কাজ তোমাক পিন্ধি
কোনে চাব আজি মোৰ ফুলময় বেশ?

সি হেতু গোলাপ! মই পাওঁ বৰ ক্লেশ॥
⸺·×·⸺
(পৰ্ব্বত।)

শিলেৰে বন্ধোৱা দেহ!
কঠিন পৰ্ব্বত