পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২১১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
তৃতীয় সৰ্গ।
কি ৰাতি কি দিন গাইছ সদাই

“কৃষ্ণ-নাম” সুধাময়!
“ৰাধা-কৃষ্ণ” বুলি নিতে চিয়ৰিছ,
হেপাহ পুৰাই লই॥

এনুৱা সুখতো কিয় কান্দ পখি!

কিয়নো বিমন তই?
কিনো যে ভাবিছ, কিনে, যে গুনিছ!
একো বুজা নাই মই॥

বধ লাগে—পখি! কছোঁ তই মোক

কি দুখত থাক কান্দি?
অৰণ্য-মাজত পৰাণৰ প্ৰাণ
এৰি কি আহিলি স্বামী?

বহুত কবিয়ে নানা কথা কয়

দুখৰ বিষয়ে তোৰ!
সঁছাকৈয়ে, পখি! এটীটো যে তাৰ
বিশ্বাস নহয় মোৰ॥

কয় কোনো কবি, হেৰুৱালি তই

“স্বাধীনতা” মহাধন।