পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২০৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তৃতীয় সৰ্গ
২৬
 

উগাৰিছ বিহ কুলি
ধিক্ তোক শত ধিক্ নাই তোৰ জ্ঞান॥

কালাকাল নাই জ্ঞান,
সদাই জ্বলাৱ প্ৰাণ,
কুট বুদ্ধি তৰা তোৰ কলীয়া হৃদয়।
বাহিৰে কলীয়া যেনে,
ভিতৰেও তেনে তোৰ,
সময়ত মিত্ৰ, শক্ৰ অসময়ে তই॥

কালাকাল নাই জ্ঞান
পৰৰ জ্বলাৱ প্ৰাণ,
জুড়াইছ নিজ প্ৰাণ কোকিলীক লই।
বিষময় বসস্তুত
বিৰহনো কেনেকুৱা,
কেনুৱা বিচ্ছেদ-দুখ নাই পোৱা তই॥

কোকিলীক লগে লই
ভুঞ্জিছ প্ৰণয় তই,—
গুছাম সি সুখ তোৰ বুজিবি তেতিয়া—
উঘালি মূৰৰ চুলি,
গছতলে যুটি পাতি
ধৰিম প্ৰিয়াক তোৰ ৰাখিম যেতিয়া,—