এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নপৰে দুখৰ ওৰ, ভৰা বাৰিষাৰ
এনুৱা কালত স্বামী শূণ্য ঘৰ মোৰ।
বৰষে বাৰিষা পানী;
স্বামী বিদেশত, বিৰহৰ জুয়ে
দহিছে হৃদয় খনি!
ম’ৰাই ধৰিছে ছালী;
ভেকুলীয়ে মাতে, মাতে দাউকীয়ে,
তিতিছে শুকান বালী।
জ্বলিছে বুকুত জুই;
পোঁৰে হিয়া খনি নাপাওঁ তৰণী
মাটীয়ে বালীয়ে শুই!
অভাগিণী মোৰ সুখ নহ’ল!
স্বামীকে ভাবোতে জীৱন গ’ল;