এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তুমি মাথোঁ, আই! মােৰ এনুৱা কৰিলা!
তুমি জগতৰ আই, কিয় সকলােকে
নকৰা সমানে স্নেহ কবিৰ ঈশ্বৰি?
নকৰিলে সেইদৰে সমানে কৰুণা,
জগতৰ আই নাম ৰাখিবা কি কৰি?
কত তুতি-নতি কৰি বুলিলো তােমাক,
“লিখো আজি দিয়াঁ আই! শব্দ-অলঙ্কাৰ”
দিম দিম বুলি মাথোঁ আশা দেখুৱাই,
কিয়নাে দহিলা তুমি হিয়া অভাগাৰ?
দীন দুখী বুলি নেকি কৰা মােক ছল?
আশা দেখুৱাই কৰা নিতউ ছলনা?
বাৰু আই! থাকাঁ তুমি, তােমাৰ চৰণ
নেৰোঁ, দেখোঁ, কেনেকই নকৰা কৰুণা?
পঢ়াবয়সত তুমি বহু ছল কৰি,
এৰুৱালা পঢ়া মােক, কবিৰ ঈশ্বৰি!
এতিয়াও নেকি, তুমি তেনে ছল কৰা?
নকৰিবা, মাতোঁ আই! চৰণত ধৰি!
কৰানে নকৰা দযা, দেখোঁ বাৰু আই!
উঘালি মুৰৰ চুলি যেতিয়া বান্ধিম
দুখানি চৰণ তযু, কৰানে নকৰা
এই হিতেশকো দয়া, তেতিয়া দেখিম।
