পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/১৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কমতাপুৰ ধ্বংশ কাব্য।


প্ৰথম সৰ্গ।

"Poesie, thou sweet’st content,
That are Heaven to mortals lent:
*  *  *  *
Though, thou be to them a scorn
That to nought but earth are born
Let my life no longer be
Than 1 am in love with thee."
                             —Dryden.

 দুখময় সংসাৰৰ দাৰুণ দুখত
জ্বলা কলা প্ৰাণ মোৰ,—আই বীণাপানি।
কি ৰাতি কি দিন হায়! সৰে দুচকুত
শোকৰ চকুলো ঘনে তিয়াই পৃথিবী।
জ্বলিছে নিতউ জুই হিয়াৰ মাজত
দপ্ দপ্ কৰি, মাতৃ নাপাওঁ তৰণী!
তোমাৰ কাষত মই ললোঁহি আশ্ৰয়
সিকাৰণে, দয়াময়ি! চোৱাঁ চকুমেলি।