এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯
কবিতা-কুসুম।
1.jpg)
মনিক তেতিয়া ধৰি ফাটকলৈ নিল।
সিদিনাৰে পৰা খঙ্ তেনেই গুছিলে॥
খঙৰ হেতুকে চোৱাঁ কেনে দশা হল।
ফাটকতে বপুৰাৰ প্ৰাণটিও গল॥
হেন জানি হেৰা লৰা! ৰাখিব৷ মনত।
নকৰিবা খঙ তুমি কাৰে৷ ওপৰত॥
১৩—মদাৰ ফুল।
মদাৰ ফুল দেখা
কেনে বিতোপন,
নেযায় তথাপি তাক
পিন্ধিবৰ মন।
ৰাঙলী বৰণে গছ
থাকে শোভা কৰি,
নলয় তথাপি কেৱে
যায় পচি সৰি।
