পৃষ্ঠা:কনফুচিয়াছ.djvu/১৩৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৭
পৰিশিষ্ট
৪৯। বেয়াকামৰ বাবেও ভাল প্ৰতিদান দিয়াটো উদাৰ মনৰ লক্ষণ। ভাল কৰাৰ বাবে অহিত কামেৰে প্ৰতিদান দিয়াটো পাতকীৰ লক্ষণ।
৫০। মানুহ জন্মোতে প্ৰায় একেহৈয়েই জন্মে কিন্তু অভ্যাসৰ বাবে ইজন সিজনৰ পৰা আঁতৰি গৈ পৃথক হৈ পৰে।
৫১। উত্তম আৰু অধম চৰিত্ৰৰহে কোনো পৰিবৰ্ত্তন নহয়।
৫২। শিক্ষাই মানুহৰ নীচতা দূৰ কৰে।
৫৩। ভুল কৰিলে শুধৰাবলৈ লাজ নকৰিবা।
৫৪। সাধুলোকৰ সঙ্গ পালে তেওঁৰ সৎগুণখিনি অনুকৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিবা। বেয়ালোকৰ সঙ্গ পালে তাৰ দোষৰ বাবে নিজৰ অন্তৰ বিশ্লেষণ কৰিবা।
৫৫। আনৰ দোষৰ সমালোচনা নকৰিবা, নিজৰবোৰৰহে কাৰণ বিচাৰিবা।
৫৬। মানুহ দুখীয়া অৱস্থাত পৰিলেও সন্তোষেৰে থাকিব লাগে আৰু ধনী হলেও সংযমী হব লাগে।
৫৭। সেনাবাহিনীৰ অধিনায়কজনকো হত্যা কৰিব পাৰিবা কিন্তু দুখীয়ালোকৰ আশা-আকাঙ্ক্ষাক হত্যা কৰিব নোৱাৰা।
৫৮। মানুহেহে সত্যক ডাঙৰ কৰে, সত্যই মানুহক ডাঙৰ নকৰে।
৫৯। আমি মানুহকেই সেৱা কৰিবলৈ শিকা নাই, দেৱতাক কেনেদৰে সেৱা কৰিব লাগে কেনেকৈ জানিবা?