পৃষ্ঠা:কনফুচিয়াছ.djvu/১৩১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
পৰিশিষ্ট
২৩। নভবা নিচিন্তাকৈ মন্তব্য নকৰিবা। যথেচ্ছা মন্তব্য, মতান্ধতা, হীনমনোবৃত্তি আৰু অহঙ্কাৰ ত্যাগ কৰিবা।
২৪। মানুহৰ ভুলভ্ৰান্তিৰ পৰা চৰিত্ৰ জানিব পাৰি।
২৫। চাকৰিত সোমালে যথাশক্তি কাম কৰিবা। যদি মনৰ পৱিত্ৰতা ৰক্ষা কৰি কাম কৰিব নোৱাৰা তেন্তে পদত্যগ কৰিবা।
২৬। নিজৰ স্বাৰ্থসিদ্ধিৰ বাবে অন্যায় কাম কৰি তাক তৰল যুক্তিৰে ন্যায় বুলি প্ৰতিপাদন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা লোকক ঘিণ কৰিবা।
২৭। জানাখিনি জানাবুলি জানা, নাজানাখিনি নাজানা বুলি জানা জনা মানুহৰ লক্ষণ।
২৮। ভুল এটা কৰি যদি তাৰ সংশোধন নকৰে তেন্তে সেই মানুহে দুটা ভুল কৰে।
২৯। ভাল ৰজা হোৱা টান, ভাল মন্ত্ৰী হোৱাও সহজ নহয়।
৩০। সাধুলোকে সজ কথা কয় কিন্তু সজকথা কলেই সাধু বুলিব নোৱাৰি। সৎলোক সাহসী হয় কিন্তু সাহসী হলেও সৎ নহব পাৰে।
৩১। গৰ্ব্ব কৰি ফুৰা লোকে গৰ্ব্ব ৰক্ষা কৰিবলৈ সদায় টান পায়।
৩২। সত্য কি বস্তু তাক জানা জনতকৈ সত্যানুৰাগীজন শ্ৰেয়। সত্যানুৰাগীজনতকৈ আকৌ সত্যত আনন্দ পোৱাজনহে শ্ৰেয়।