পৃষ্ঠা:কথা-গীতা.djvu/৪৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৯ )

 পাটবাউসী সত্ৰত বহাগ মাহৰ শুক্লা প্ৰতিপদ তিথিত দামোদৰ দেৱৰ বৈকুণ্ঠ যাত্ৰা উপলক্ষে বছৰি এটা দামোদৰ দেৱৰ তিথি৷  বড় ডাঙ্গৰ মহোৎসৱ হৈছিল। তাত প্ৰায় বছৰি কুড়ি হাজাৰ মানুহ  গোট খাইছিল। ভট্টদেৱে এই উৎসৱৰ সকলো খৰচ নিজে কৰিছিল।

“মহোৎসৱ কালে,  একস্থান হোৱে,
 বিংশতি হাজাৰ নৰ ॥ ৯২৪
মেধী মহাজন, ব্ৰাহ্মণ সজ্জন,
 সবে হোৱে একস্থান।
প্ৰভু ভট্টদেৱ, সমস্তকে দেস্ত,
 চাৰিবিধ অন্ন পান ॥
ওজা পালী নট, নটুৱা বিয়াস,
 ব্ৰাহ্মণ যতেক যান্ত।
দানে মানে সম-  স্তকে সন্তোষিয়া,
 বিদায় দিয়া পঠান্ত ॥”


 মহোৎসৱ শেষ হবৰ দিনা ভট্টদেৱে তাত গোট খোৱা সকলো মেধীৰ মহলা লৈছিল। প্ৰতিজন মেধীকে ভাগৱতৰ ২৷৩ শ্লোক ব্যাখ্যা কৰিবলৈ দিছিল আৰু তেওঁবিলাকক যোগ্যতা অনুসাৰে অৰিহনা দি বিদায় দিছিল। সেই সময়ত অসম আৰু কোচবিহাৰত ধৰ্ম্ম সম্বন্ধে সকলো কথাতে সকলো মানুহে ভট্টদেৱৰ মতকে গ্ৰহণ কৰিছিল:-

“অসম ৰাজ্যৰ,  পৰা বেহাৰৰ,
 সীমা কৰি কামৰূপ।
ভট্টদেৱ আজ্ঞা,  বাধন্তা নাহিকে,
 যেন চক্ৰবৰ্ত্তী ভূপ। ৯২৮