এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মুকুত কৈশ হাড় বিহৰিল।
ইন্দ্ৰধ্বজ যেন চানুৰ পৰিল॥
মুষ্টিককো ৰামে দিলা চাপৰ।
ৰুধিৰ ছাড়ি পীড়া পাইল বৰ॥
ভূমিত পৰিল প্ৰাণক ছাড়ি।
পাৰে বৃক্ষ যেন বায়ু উভাৰি॥
আসিল দেখি আউৰ কূট নামে।
বাম মুঠি হানি মাৰিল ৰামে॥
তোসল্ল সল্ল ধাইল ক্ৰোধ কৰি।
লাথি হানি দুইকো বধিলে হৰি॥
চানুৰ মুষ্টিক কূট তোসল্ল।
মাৰিলে সল্লকো দেখি বিহ্বল॥
আৱৰ মল্ল ভয় হুয়া বৰ।
প্ৰাণ ৰাখি সবে দিলে লৱৰ॥
দেখিয়া পাছে ৰাম কৃষ্ণ ৰঙ্গে।
আনিয়া গোপগণ লইয়া সঙ্গে॥
দেখায়া মল্ল যুদ্ধ বিপৰীত।
নাচন্ত লোকৰ ৰঞ্জিয়া চিত্ত॥
