তোমাক স্পৰ্শ নকৰালৈকে একো নিলিখিবলৈ শপত খালোঁ
মই ৰাস্তা পাৰ হৈ পথাৰ পালোঁ, পথাৰ পাৰ হৈ অৰণ্য
অৰণ্য পাৰ হৈ হঠাৎ মই আকাশলৈ উৰি গ'লোঁ আৰু
ডাৱৰৰ মাজে মাজে দৌৰি থাকিলোঁ
ডাৱৰ পাৰ হৈ নীলাবোৰ পালোঁ, নীলাবোৰ পাৰ হৈ শূন্যতাত ভৰি থ’লোঁ
আৰু শূন্য... নহয়, মহাশূন্যৰ মাজেৰে মই দৌৰি থাকিলোঁ
জোনৰ ওপৰত আৰু এশটা জোন, সূৰ্যৰ ওপৰত আৰু এশটা সূৰ্য
সমস্ত পাৰ হৈ মই অন্ধকাৰত ডুব গ'লোঁ আৰু নিজকে হেৰুৱাই পেলালোঁ
মই দৌৰিছোঁ আৰু দৌৰিছোঁ
নিজকে বিচাৰি মই মোক আৰু অধিক হেৰুৱাইছোঁ
আশাবোৰ উৰি গৈ সোণাৰুৰ ডাল ভৰাই নোতোলালৈকে
মই দৌৰি থাকিম, সোণাৰুৰ ফুলবোৰ সৰি নপৰালৈকে মই দৌৰি থাকিম
মোক বিচাৰি, তোমাক বিচাৰি মই দৌৰি থাকিম, মই দৌৰি থাকিম
এজন বলিয়াৰ দৰে অন্ধকাৰ মহাশূন্যত মই যে দৌৰিয়েই থাকিম
If my life continue with me a few years
it is my hope that I shall yet write concerning her
what hath not before been writen of any woman.
ডান্টে
॥ এলকহ'লিক ঈশ্বৰ॥ ১৭
