এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
একলব্য
সীমাহীন সমুদ্ৰৰ উত্তাল বুকুত
পাল তৰা নাওখনি মোৰ
ধীৰ গতি যদিওবা আগুৱাই যায়
অতিক্ৰমি কোবাল ঢৌবোৰ।
বক্ষত শুকুলা পাল, হাতে গুৰি বঠা
সেয়ে মোৰ প্ৰগাঢ় প্ৰত্যয়
বতাহ পানীৰ সোঁতত উটি ভাহি গৈ
পামেই মই পাৰ নিশ্চয়।
জোঁৱাৰ-ভাটাৰ প্ৰচণ্ড আক্ৰোশ আৰু
ভয়াবহ গৰ্জনেও আজি
নোৱাৰে টলাব মোক, একলব্য মই
ধ্যানমগ্ন, প্ৰতিকৃতি সাজি।
চিকমিক্ মুকুতা কালসৰ্পৰ ফণা
দেখি লেখি কটালো সময়
অস্তমিত ভাস্কৰৰ বিক্ষিপ্ত আভাত
অদূৰত দেখিছো বিস্ময়।
শতেক দুন্দুভি উঠিলেও বাজি
ধ্যানমগ্ন প্ৰতিকৃতি সাজি
অলৰ-অচৰ স্থিত প্ৰজ্ঞ মই
দৃঢ় প্ৰতিজ্ঞ একলব্য মই॥
৭৮ • এজন ডাক্তৰৰ কবিতা
