এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বিয়লিৰ ক্ষণ
এয়া যেন কুৰুক্ষেত্ৰৰ ৰণস্থলী
কৰ্ম ধৰ্মৰ আক্ৰোশৰ বলি
শত সহস্ৰ ঘোটকৰ পদচিহ্ন
যোদ্ধাৰ ৰথৰ চকাৰে বিদীৰ্ণ
ইতিহাসৰ এক জীৱন্ত সাক্ষী
প্ৰেৰণাৰ সোমৰস দিয়েহি বাকি।
এয়া যেন অস্তমিত হেঙুলীয়া বেলি
আগুৱায় দিগন্তলৈ ডাৱৰ ঠেলি
চতিয়ায় মনোৰম কোমল আভা
হৃদয়ত অতীতৰ জ্বলন্ত লাভা
চেনেহ নিজৰাটি খৰস্ৰোতে বৈ যায়
শুকান মৰুতে সৰগ সজায়।
এয়া যেন সৰগৰ নন্দন কানন
দুই পাৰিজাত যেন দুয়োতে মগন
দিগন্তৰ লেখ জোখ সকলো পাহৰি
উপভোগ্য এপলক শান্তিৰ আহৰি
দেৱৰো দুৰ্লভ এনে এটি ক্ষণ
ওৰেটো জীৱনৰ সাঁচতীয়া ধন॥ ❖
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা • ৪৩
