গৃহিণী
গোটেইটো দিন
কিনো বাৰু কৰা তুমি কাম?
যিফালেই যাওঁ
শুনো মাথো তোমাৰেই নাম।
দুচকু পকাই
নিক্ষেপ কৰিলে বাক্যবাণ
বিতুষ্ট, বিমৰ্ষ
গিৰিহঁত, দৰ্প থানবান
উঠি পুৱাতেই
কৰা মাথো জলপান চাহ
তুমি যে গৃহিণী
প্ৰাপ্তিৰ ঘৰ খালি, নাই বাঃ বাঃ
সন্তান, সন্ততি
তোমাৰ সম্পত্তি, প্ৰতিপাল
চোৱা-চিতা, পঢ়া,
তদাৰকি কৰা যেন ভাল।
কোৱাচোন বাৰু
আছে জানো আৰু কিবা কাম
নকৰিবা দেৰি
ভাত দিয়া, অফিচলে যাম।
নাথাকিবা শুই,
পিন্ধা, লেতেৰা কাপোেৰ দম
ৰাখি থ'বা ধুই,
তেহলে মানুহমুৱা হ'ম।
আহোঁতে পলম হ'লে
বজাৰলে যাবা মোনাটো লৈ
ভাল চাই জিকা, ভেন্দি,
মাছপুঠি দুটামান আনিবাগৈ।
মোৰ যে আহৰি নাই
অফিচত বহু কাম আছে পৰি
এবাৰ বহিলে মই
হয় মানে শেষ পৰো যে ভাগৰি
কৰ্মহীনা হ’লা তুমি
ভালেই হ’ল, ঘৰতে শুই বহি
কৰিবা সহায় মোক
নহ'লে যে মোৰ ভেটি যাব খহি:
যিমানেই কৰো মই
হাড়ভঙা কাম, নাই তাৰ নাম
মাথো তোমাৰেই গান
বিধাতা তুমি, তোমাৰ গৃহধাম॥
