অহমিকা বনাম স্বাভিমান
এজনে সুধিলে আজি এটা জটিল প্ৰশ্ন
কওকচোন পাৰে জানো আজিৰ দিনত
অহমিকা নোহোৱাকে থাকিব জীয়াই
অহঙ্কাৰীসকলৰ দপদপনিত নহ’ব জানো
স্বাভিমানী সাধুজনৰ অযথা বিলাই?
হায়! বিপদ! পাৰিমনে বুজাবলৈ?
খুলি ল’লো মোৰ জ্ঞানৰ পেৰাটো
যত আছে সাঁচি থোৱা বাচকবনীয়া
সামগ্ৰী পুৰণি ভিন্ ভিন্ প্ৰকাৰৰ
দিবলৈ উত্তৰ এটি সৰল, ধুনীয়া।
হাতত উঠিল এটা বেলুন, এটা টেনিছর বল
ক’লো ফুলোৱা বেলুনটো, কোৱামতে হ’ল
সুধিলো পাৰিবানো ফুলাব টেনিছৰ বলটো
আছে যতমানে জোৰ উশাহত তোমাৰ
যদি নোৱাৰা, তাতেই পাবা বিচৰা উত্তৰটো।
অহমিকাৰ বেলুনটো ফুলালেই ফুলি যায়
বাহিৰৰ আৱৰণ তেনেই পাতল, সহিষ্ণুতাহীন
শূন্যতে উৰি ফুৰা ক্ষণস্থায়ী প্ৰকৃতি তাৰ
নোৱাৰে সাধিব ই কাৰো উপকাৰ
ক্ষণিকৰ বিজুটিত ফুটি হ’ব যে অসাৰ।
স্বাভিমান নামৰ বলটো যদিও কঠিন কিছু
সহনশীলতাৰ উদাহৰণীয়, আদৰণীয়
১৬ • এজন ডাক্টৰৰ কবিতা
