পৃষ্ঠা:এজন ডাক্তৰৰ কবিতা.pdf/১৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

মিলনতীৰ্থ ⵓ অসম মেডিকেল কলেজ

এটা বন্দৰ, আনিন্দ্যসুন্দৰ
য'ত সমাগম হয় অলেখ তৰীৰ
মনোমোহা পৰিবেশ তাৰ
মিলনৰ তীৰ্থভূমি যেন
বিভেদ, প্ৰভেদে মানি লয় হাৰ।

আনে কঢ়িয়াই বিভিন্ন বোজা
আদান প্ৰদান হয় অজানিতে
অযাচিত জ্ঞানৰ, প্ৰেমৰ আৰু
যতমানে কলা কৌশলৰ
একগোট সকলোটি হয় নিমিষতে।

ৰেহ ৰূপ, অৱয়ব সামান্য বেলেগ হ’লেও
অন্তঃসজ্জা সাধাৰণ, ভুল নহয় ক’লেও
সকলোটি একে ৰঙা ৰঙেৰে বোলোৱা
বাহিৰৰ প্ৰভেদবোৰ ধৰিব নোৱাৰা
একেটি ধাৰা যেন সাগৰলে বোৱা।

আজি মনত পৰিছে সেই তীৰ্থভূমিলৈ
আকৌ এবাৰ যাম, নয়ন ভৰি চাম
পাহৰা দিনবোৰ সজীৱ কৰিম
চাহগছৰ আঁৰ লৈ মৃদংগৰ তালে তালে
চিনাকি ছবিখন মনৰ পটতে ধৰিম॥ ❖

এজন ডাক্তৰৰ কবিতা • ৭