পৃষ্ঠা:ঊষা-হৰণ (বৃষকেতু).djvu/৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ঊষা-হৰণ।

দিবসে মোহিত ভানু নিশিত কমল।
বদন সম্মুখে পাছে হয় হীন বল॥১৮
লোচন যুগল নীল উৎপল সমান।
হৰিণীৰ চক্ষু তাত পায় অপমান॥
ভ্ৰুবযুগ মনোহৰ কামদেৱ ধনু।
কাজলৰ গুণ দিয়া থাপিলেক তনু॥১৯
স্বৰূপে কটাক্ষ হাৰ তীক্ষতৰ বাণ।
যিটো বাণ ফুটিলে যুবাৰ হৰে প্ৰাণ॥
কপালত দিয়া চন্দ্ৰ তিলকে মণ্ডিতা।
শ্ৰৱণৰ ৰূপ দেখি গৃধিনী লজ্জিতা॥২০
সুন্দৰ কুণ্ডল দুই জ্বলে গণ্ডস্থল।
মুখ-পদ্ম দেখি যেন চন্দ্ৰৰ মণ্ডল॥
চামৰক নিন্দি তাৰ শোভে কেশচয়।
সুবেশে বান্ধিলা খোপা মালতী শোভয়॥২১
খোপাৰ উপৰে দিলা মাণিকৰ জালি।
মেঘৰ মাজত যেন উদয় বিজুলী॥
মুখ-চন্দ্ৰ শোভা পায় নানা মণিময়।
শিখাৰ সিন্দুৰ যেন বিদ্যুৎ উদয়॥২২
অধৰৰ শোভা যেন বিম্বফল জিনি।
কল্পনা কৰিয়া বিধি শ্ৰজিলা আপুনি॥