এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
ঊষা–হৰণ
মদনে বােলন্ত আই কিবা পুছা আৰ ।
বাপ হইয়া মাৰিলেক তনয় আমাৰ ॥২১২
উষাক হৰিলে আৰু পুত্ৰৰ মৰণ ।
এহি শােকে আমাৰ দহে তনু মন ॥
পুত্ৰৰ মৰণে মােৰ জীৱন নিষ্ফল ।
হইয়াছে হৃদয় সিকাৰণে শােকাকুল ॥২১৩
হেন শুনি লক্ষ্মী সৰস্বতী দুয়াে জন ।
মনােদুঃখে দুই জনে কৰিলা ক্রন্দন ॥
হা হা কি কৰিলা প্রভু মুকুন্দ মুৰাৰি।
জানিয়া কুকৰ্ম্ম তুমি হৰ পৰ নাৰী ॥২১৪
ইটো বিশেষত নাতি-বধু হৰিলাহা ।
কোন লাজে জ্ঞাতিৰ মাঝত বসিবাহ ॥
এহি বুলি দুইও দেবী কান্ত বিলাপে ।
পুত্র শােকাকুল দেখি নাতিৰ সন্তাপে ॥২১৫
শুনি বলভদ্র আসি তাতে মিলিলা ।
মধুৰ বচনে সবাহাঙ্কে সন্তোষিলা ॥
কামদেৱ লড়ি পাছে গেলা কুঞ্জবন ।
অনিৰুদ্ধ সমে যথা যুঝে নাৰায়ণ ॥২১৬
দুইও বীৰ যুদ্ধ কৰে অতি বড় টান ।
দুইকো দুই কৰে কত দাৰন সন্ধান ॥
