এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
ঊষা-হৰণ।
তােমাক লইয়া প্ৰিয়া যাইবো বনবাস।
মায়াময় উষাকেহে কৰিলােবো আশ॥
সন্তোষ তৈলন্ত কন্যা হৰিৰ বচনে।
ঊষা বােলে প্ৰভু মােক নিয়া যথা মনে॥১০৮
সদায়ে ৰাখিবা মােক কৰিয়া যতন।
যাহে পতিব্ৰতা ধৰ্ম্ম নহয় উচ্ছন্ন॥
এহি মতে আছে দুইও কথােপকথনে।
তাত পাছে যিব ভৈল শুনিয়ো যতনে॥১০৯
দিবাকৰ অস্ত গৈলা চন্দ্ৰ দেখা দিলা।
হৰিষে মাধৱে তেৱে ঊষাক ধৰিলা।
অভ্যন্তৰ হন্তে বাহিৰিলা দুই জনে।
ডাকিয়া আনিকা যত পুৰনাৰীগণে॥১১০
মায়া অনিৰুদ্ধ বােলে সবে প্ৰবােধিয়া।
হৰিৰ আদেশে যাওঁ বনক চলিয়া॥
হৰিৰ আদেশে আমি বনবাসে যাওঁ।
কত দিন থাকি বনে দুঃখক খণ্ডাওঁ॥১১১
পিছে আসিবােহো পুনঃ আপােন ঘৰক।
হেন জানি সৱে মন্দিৰত থাকিয়ােক॥
কোন থানে নযাইবাহা মােৰ বচনত।
সাৱধানে থাকিবাহা মােৰ আবাসত॥১১২
