এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৯
অসমীয়া মহাভাৰত।
নটে ভাটে যগাইলেক নিদ্ৰা পৰিহৰি।
শৌচ হুয়া স্নান গৃহে প্ৰবেশিলা হৰি॥
স্নান কৰি গায়ত্ৰী জপিলা সনাতন।
সেই বেলা কৰ্ণ সমে আসি দোৰ্যোধনে॥ ৩১৫
মাধৱক মাতি আতি হৰিষিত মনে।
হৃদয়ে কপট তাক নজানয় আনে॥
উঠা উঠা প্ৰভু চলিয়োক নাৰায়ণ।
সভা মাজে বাট চাই আছে ৰাজাগণ॥৩৯৬
পাছে কৃষ্ণে ব্ৰাহ্মণ গণক দিলা দান।
বিদুৰ সহিতে পাছে শুনিলা পুৰাণ॥
কৰ্ণ দোৰ্যোধন দুয়ো আছিলেক ৰই।
সেহি বেলা দাৰুক আসিলা ৰথ লই॥৩৯৭
ব্ৰাহ্মণ সবৰ পাছে নমিলা চৰণ।
ৰথ দেখি মাধৱৰ আনন্দিত মন॥
ভুষণৰো ভূষণ সজ্জন নিজ অঙ্গে।
নানাবিধ অলঙ্কাৰ পিন্ধিলন্ত ৰঙ্গে॥৩৯৮
অলঙ্কাৰ পিন্ধি বাজ ভৈলা তেতিক্ষণে।
দেখি সমস্তৰে ৰূপ হৰিলা তেখনে॥
কৃষ্ণৰ আগত নোশোভয় কেৱে আন।
আদিত্যৰ আগত প্ৰদীপ যেন ঠান॥৩৯৯
