এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৮
অসমীয়া মহাভাৰত।
নিজ দাসী বাছি বাছি ৰূপে গুণে ধন্যা॥
উছৰ্গি কৃষ্ণক দিলা হাজাৰেক কন্যা॥
গৃহ মধ্যে সাৰ আতি যাৰ সম নাই।
দুঃশাসন গৃহত ৰহিলা যদুৰাই॥৩৪০
দোৰ্য্যোধনে মাতই কৃষ্ণৰ হাতে ধৰি।
দুৰ্গম পথত প্ৰভু আছাহা ভাগৰি॥
আজি জ্ঞাতি গণৰ সবাৰো হেন মন।
তুমি সমে ৰঙ্গে অন্ন কৰিবো ভোজন॥৩৪১
উঠিয়ে সাত্যকি উঠা দাৰুক লগত।
নুঠা যদি কৃষ্ণ তেবে আমাৰ শপত॥
অনন্তৰে কৃষ্ণে পাছে দিলন্ত উত্তৰ।
তযু গৃহে অন্ন ভূঞ্জিবাক লাগে ডৰ॥ ৩৪২
যি কাৰ্য্য়ে আসিছো যদি সিজে সিটো কাজ।
তেবে অল্প ভুঞ্জিলে কিঞ্চিতো নাই লাজ॥
যদ্যপি কুটুম্ব সম্বন্ধত নোহে ভিন্ন।
তথাপিতো দূত আমি পৰৰ অধীন ৩৪৩
তযু গৃহে ভোজন কৰিলে মহাবীৰ।
শুনি ক্ৰোধ কৰিবন্ত ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ॥
আক জানি নগৰ বাহিৰে দিয়া ঠাই।
তযু গৃহে অন্ন ভুঞ্জিবাক ইচ্ছা নাই॥৩৪৪
