এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৯
অসমীয়া মহাভাৰত।
নুই গ্ৰীষ্ম নুই শীত শৰতৰ অন্তে।
কাৰ্ত্তিকৰ শেষত আঘন নতু হন্তে॥ ২০৮
ধুঘ্ৰে অগ্নি জালিলেক মঙ্গল বিশেষ।
দেৱ দিয়া ৰথত চৰিলা হৃষি কেশ॥
সাত্যকিকো ৰথত তুলিলা জনাৰ্দ্দন।
দেৱ দিয়া দাৰুকেও চৰিলা তেখন॥২০৯
ভীম ধনঞ্জয় মাদ্ৰীসুত ভিন্নি ভিন্নি।
যুধিষ্ঠিৰে যাত্ৰা আসি দিলন্ত আপুনি॥
মাধবৰ যাত্ৰা শুনি আনন্দিত মন।
ইন্দ্ৰসমে আসিলা ত্ৰিদশ দেব গণ॥২১০
নাৰদ তুম্বৰু আদি আনো অপৰ্য্যন্ত।
অপেশ্বৰা নাচন্ত গন্ধৰ্ব্বে গীত গান্ত॥
আঠাইশ সহস্ৰ ঋসি আসিল সকল।
বাম হাতে কূশ আগহাতে গঙ্গাজল॥ ২১১
দেখি কৃষ্ণ ৰথে সমে প্ৰদক্ষিণ ভাবে।
দেৱতাক ঋষিক নমিলা গাৱে গাৱে॥
দেৱগণে পুষ্প বৰষিলা ৰথ ঢাকি।
ঋষিগণে ফল বৰষিলা আমলকি॥ ২১২
মুনি গণে মন্ত্ৰ পঢ়ি পবিত্ৰ কোমল।
ৰথৰ কুশত অগ্নে সিঞ্চিলন্ত জল॥
(৫)
