এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯
অসমীয়া মহাভাৰত।
মাতিবাক নোৱাৰিলো বচন নোলাই।
চিত্ৰৰ পুতলি যেন আছিলোঁহো চাই॥
হৰিষে লোতক দুয়ো নয়নে বহয়।
প্ৰথমতে আমাক দেখিলে ধনঞ্জয়॥৭২
মোক দেখি কৃষ্ণক অৰ্জ্জুনে সঙ্কেতিল।
চৰণত ধৰি মাধৱত জান দিল॥
জাগিলন্ত কৃষ্ণও মেলিয়া দুই আখি।
চৰণ থৈবাৰ খাট খানি আগে দেখি॥৭৩
চৰণে ঠেলিয়া মোক দিলন্ত বঢ়াই।
মাথাপাতি লৈলো মই খাট খানি পাই॥
প্ৰদক্ষিণ কৰি চৰণৰ ধুলি লৈলোঁ।
খাট খানি থৈয়া মই মাটিত বসিলো॥৭৪
অনন্তৰে কৃষ্ণে মোৰ মুখ চাই চাই।
মধুৰ বচনে মোৰ আনন্দ বঢ়াই॥
অল্প অল্প হাসি পুছিলন্ত লাসে লাসে।
কি কাৰণে সঞ্জয় আসিলা মোৰ পাশে॥৭৫
মইবোলো বিদায় কৰিছো বনমালি।
হস্তিনাপুৰক লাগি চলি যাইবো কালি॥
মাধৱে বোলন্ত অব্যাহত চলি যাইয়ো।
কিন্তু তুমি বাৰ্ত্তা শীঘ্ৰে জেঠাত জনাইয়ো।৭৬
