এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৬
উদ্যোগ পৰ্ব্ব।
তিৰি মিৰি দেখি চক্ষু কণা যেন ভৈল।
চক্ষু থিৰ উলটি কৌৰব পলাই গৈল॥৫৩০
প্ৰথমতে ৰাজা দুৰ্য্যোধন পলাই গৈল।
ভীষ্মৰ খাটৰ তলে পৰি লুকাই ৰৈল॥
তথাপিতো গাৱ কাম্পে চাৰে আগ পাছে।
প্ৰচণ্ড বতাসে যেন কদলিৰ গাছে॥৫৩১
দুঃশাসন সমে তাৰ উনশত ভাই।
গহীন গৰ্ত্তত পৰি থাকিলা লুকাই॥
দুৱাৰ চুকত পৰি থাকিলেক কৰ্ণ।
গালে মুখে মাটি যষি ভৈলেক বিবৰ্ণ॥৫৩২
শকুনি ৰহিলা মৃতকৰ বেশ ধৰি।
পেট উখসায়া আতি চক্ষু ঢেল কৰি॥
ভগদত্ত নৃপতি আৰণ দিয়া মাখে।
জানু দিয়া ভুমিত পৰিলা আথে বেধে॥৫৩৩
জয়দ্ৰথ ৰাজাৰ লাগিল বগুৰাই।
পেট উখসায়া মুখ মেলিলা ফোপাই॥
অপোনাৰ খঙ্গত আপুনি কটা যাই।
সুশৰ্ম্মাও পৰিলেক হামুখুৰি খাই॥৫৩৪
আনো যত ৰাজাগণে পলাই বিভঙ্গে।
ভীষ্ম দ্ৰোণ বিদুৰে হাসন্ত মন ৰঙ্গে॥
