এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১২
উদ্যোগ পৰ্ব্ব
সেহিমতে লেখো আজি তোহোৰ সহাই।
কৃষ্ণক ধৰন্তে সবান্ধৱে নাশ হুই॥৫১০
পিতৃ হুইয়া বাপু তোৰ ধৰো চৰণত।
কৃষ্ণক ধৰিবে বুদ্ধি নলৈবি মনত॥
বিদুৰে বোলন্ত বাপ কহন্তে পাগল।
যাক যুদ্ধে নপাৰিলা দেবাসুৰ বল॥ ৫১১
তিনিয়ো ভূবন থাকে যাৰ উদৰত।
ইকি দুৰাচাৰে তাঙ্ক ধৰিবে শকত॥
মহাদেৱ সহিতে হাৰিলে বানাসুৰ।
সবান্ধবে কংসক পেশিলে যমপুৰ॥৫১২
মধুকৈতভক যিটো বধিলা সমৰে।
তাক কি পাপীষ্ঠে আৰো বধিবাক পাৰে॥
বিশেষত দূতক ধৰিলে লাজ পাই।
ইটো দোৰ্য্যোধনৰ তথাপি লাজ নাই॥ ৫১৩
দোৰ্য্যোধনে বোলে অৰে শুন দাসী সুত।
কাত গহে এতমান নিন্দস বহুত॥
সৰ্ব্বদাই কৃষ্ণক বাখান পুৰ্ব্বাপৰ।
মই নতু দেখো ইটো বীৰত্ব কৃষ্ণৰ॥৫১৪
জৰাসন্ধ ভয়ে সাগৰত লৈলা ঠাই।
কাল যৱণক ভয়ে বিভঙ্গে পলাই॥
