পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১০২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০২
 

আচন্তোক ভীম ৰণে অৰ্জ্জুনক দেখি।
কোন জনে কুশলে আসিবি প্ৰাণ ৰাখি॥৪৬০
অৰ্জ্জুনৰ লগত যুজিবে যত মান।
শুনি আছো সবে মৎস্য নৃপতিৰ থান॥
অদ্যাপিয়ো নাৰী গণে হাসন্ত অপাৰ।
বস্ত্ৰ হেৰুয়াইলা শুনো সবাৰে গাৱৰ॥ 8৬১
আনো হিত বাক্য চয় শুনি মাধৱৰ।
অনন্তৰে ভীষ্ম দ্ৰোণে দিলেক উত্তৰ॥
শুন শুন বাপু দোৰ্য্যোধন নৃপবৰ।
কৃষ্ণৰ বচন শিৰোগত কৰি সাৰ॥৪৬২
তযু পিতৃ ধৃতৰাষ্ট্ৰ তানো এহি চিত।
আনো সব দেখা সবাহাৰে মনোনীত॥
যাৱে যুধিষ্ঠিৰ নৃপতিৰ কোপানলে।
ক্ৰোধ দৃষ্টি চায়া যাৱে কৌৰব নড়লে॥৪৬৩
যাৱদেক সমৰত অৰ্জ্জুনৰ শৰে।
নৃপতি গণৰ শিৰ ভূমিত নপৰে॥
যদি ভীমসেন ঘোৰ গদাক প্ৰহাৰে।
যম ঘৰে যাইবা তেবে সসৈন্যে তোমাৰে॥৪৬৪
তাৱতে সত্ত্বৰে উঠ নুগুনস মনে।
শৰণ পশিয়ো যুধিষ্ঠিৰৰ চৰণে॥