এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বৈদেহী
যাৰ মুখে শুনি পাছে ৰামায়ণ-কথা
অানিলে তোমাক পুনু; (লাগে বৰ দুখ!)
অযোধ্যাত স্বামী তযূ অগ্নিৰ পৰীক্ষা
পাতিলে আকউ, দেবি! লাহৰী দেহত
বাৰে বাৰে পাই দুখ, কান্দিব ধৰিলা
সুৱঁৰি বসুধা মাতৃ কৰুণ সুৰত;—
“সহিব নোৱাৰোঁ আৰু, বসুন্ধৰা অাই!
“কৃপা কৰি নিয়াঁ মোক আপোন কাষত;
“জন্মাবধি বহুদুখ,—ভূগিলো লাঞ্ছনা!
“কত যে সহিম আৰু!--নসহে প্রাণত!!”
তোমাৰ কান্দোন শুনি দেবী বসুমতী
সাবতি তোমাক নিলে আপোন কোলাত;
বিপদত পালা ৰক্ষা; সংসাৰৰ জ্বালা,
তাৰ পৰা আঁতৰিলা মাতৃৰ মায়াত॥
৯