পৃষ্ঠা:আবিষ্কাৰ-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/১৭৪

আবিষ্কাৰ | প্ৰতিম' মই তেনে লগৰীয়াৰ কথা কোৱা নাই। বাৰু, পোন-পটিয়েই কওঁ,—আপুনি বিয়া নকৰাই কিয়? মাধৱ। মোৰ বিখ। চামিয়ছোৱালী দিব কোনে? --নিৰীpy- প্ৰতিমা। ইস, হয়! কত মানুহে ছোৱালী দিবলৈ হল কাচ্চিাকুৰিজেইচযেনীজুনেছে কাৰ Fিচী বী। সাধেৰুন্তলোক জানেচক্টোএনবি, কঢ় ককাদেণ্টা হাকিপিকাৱস্থাঃ দড়িল উমকিয়ামতিকে ভ্যতচ লোকুৰ দালীৰচণাগ্ৰতুগ্ৰখৰুকিয়্যগীকি*১ মাৰা জীৱষ্ণ ক্ষিঃয় লোককেবমাচাৰগ্ৰছ? থকা হ'লে কোনেও তেনে প্ৰাৱাৰীৰিলহীনেল প্ৰিয় অৱস্থা বুলি জাক-বাপ্লেক চল্পিক খুক্তিতে কেনো চুক্ষিত জোৰালী চুম্বক সহাৰ্মিকৰনলাম। চিFি১ কাক তাতিমালয় প্লীল নীfীবীচ) উঁচুতী! কাঢ়চিনি চুল দাৰুণ কাজ-কালৰ দক্ষিণ-পেয়?“যিকো ছোৱালী দেখিছো, তেওঁলোকৰ কোনেও মোৰ দৰে“জয় নিৰ্বাহ কৰিব নোখোজে, আৰু নোক্কাবাত তেওঁলোকক লাঞ্জেীমূলক কাপেৰিকলি, চুলিৰপতি, ভেক্ৰীম, পাউডাৰ, গ্ৰামোফোন, হাৰ্মেফলল্লম্ব বৰ্জিলিঙ্কন্সেপ্তাহ দুৱাৰুকৈ কচুক্ষ্মেীচাৱাচিবিক আ১ লিৰিকুয়ে। ফুফ বা। কেল্লীলৈকেফুক এৰ মটকাড়ব্যয়াহ অৰুন্তলপ্পেী। ভাত ৰান্ধিবলৈভঙ্গীকুৰাধপেৰ ধুবলৈ ধৰ্বিকিচুক্কা বক,