পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৯৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯২
আদি চৰিত

শঙ্কৰ বদতি কথা শুনা বংশগণ।
মোৰ লগে থাকি কৰা কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন।
অশাস্বত ৰাজসেৱা বিষয়ৰ সুখ॥
অকাৰণে দেৱী পূজা হৰিত বিমুখ।
অতএব মোৰ লগে সবে থাকিয়োক।
সন্ত হৈয়া সৰ্ব্বজনে ভক্তি ধৰিয়োক।
তথাপি ঐশ্বৰ্য্য পাই কৈলোঁ নিষ্ট বাক।
সেহিসে কাৰণে মাতি আনিলোঁ সবাক॥৯১৫
এহি বুলি মৌন ভাবে ৰহিলা শঙ্কৰ।
হেন শুনি বুলিলন্ত ভূঞা নিৰন্তৰ।
অনেক পুৰুষে ৰাজা সেৱা কৰি গৈলা।
দেবী পূজা কৰন্তে এতেক দিন ভৈলা।
পিতৃ পিতামহ ধৰ্ম্ম এৰিবোঁ কিমতে।
এহি কথা শুনি নিন্দা কৰিব জগতে।
নাথাকোঁ তোমাৰ লগে সন্ত নাম ধৰি।
এহি বুলি উঠি সবে গৈলা ঘৰাঘৰি।
ধন গৰ্ব্বে শঙ্কৰৰ বাক্য নাচৰিল।
সিকাৰণে একোজনে ভক্তিক নপাইল॥৯২০
বাঢ় ভূঞা শান্তানুৰ বংশ যত ছিল।
একোজনে সন্ত নাম ভক্তিক নপাইল।
সৰু ভূঞা সুমন্তৰ বংশ মিত্ৰ যত।
উপাসক বিপ্ৰগণো হৈলেক মহন্ত।