এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
আদি চৰিত
এক বংশ ভিন্ন আজি দুই বংশ ভৈলা।
এহি বুলি গুৰু এক তৃণ তুলি লৈলা॥৮০৫
শঙ্কৰ বদতি সাখী হৈবা ভক্তগণ।
পৃথিবীয়ো সাখী হৈবা স্বৰ্গে দেৱগণ।
অনিৰূদ্ধ সমে আজি বংশ ছেদ ভৈলা।
এহি বুলি গুৰু তৃণ দুই খণ্ড কৰিলা।
হেন দেখি জয় জয় কৰে ভক্তগণ।
নৌকা মেলি গৈলা গুৰু উজানক মন।
কতিপয় দিনে গৈয়া ৰত্নপুৰ পাইলা।
ভক্ত সমে গুৰু লখিমপুৰত বহিলা।
এহিমতে অনিৰূদ্ধ ৰৈলা সেহি ঠাই।
তাত পাচে যি কৰিলে শুন সন্তচয়॥৮১ ০
লোহিত জলৰ অনিৰূদ্ধ উঠিলন্ত।
অনেক কৈবৰ্ত্তগণ লগত লৈলন্ত।
দক্ষিণ লোহিত তীৰে পচিমক গৈলা।
কতো দিনে গৈয়া কামৰূপ ৰাজা পাইলা।
পূৰ্ব্বে যৈত থৈয়াছিল শাস্ত্ৰ তামাক্ষৰী।
তৈৰপৰা আনি গৈলা মনে ৰঙ্গ কৰি।
শাস্ত্ৰ পাই ভূঞা পুত্ৰ মনে ৰঙ্গ ভৈলা।
মনত আনন্দে নিজ গৃহে চলি গৈলা।
ৰামপুৰে তান গৃহ যত আছিলন্ত।
সেহি গৃহে অনিৰূদ্ধ প্ৰবেশ ভৈলন্ত॥৮১৫
