পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৮৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
আদি চৰিত

তুমি যদুমণি যোৱা নৌকা এক লৈ।
অনিৰূদ্ধ মহন্তক মাতি আনা গৈ।
অনেক প্ৰবোধ বুজাই মাতিয়া আনিবা।
তথাপিতো নাসে যদি তাহাঙ্ক সুধিবা।
বুলিবা তাহাক আগে মাধৱ শুনাই।
তোমাক শঙ্কৰে এৰি গৈল ইটো ঠাই।
জীলা কি মৰিলা তুমি কহিয়োক কথা।
মৰিলোঁ বুলিলে ধৰি আনিবাহা এথা॥৭৭৫
জালোঁ যদি বোলে তাঙ্ক নানিবা দুইজন।
তাহাঙ্ক আনিবে কিছু নাহি প্ৰয়োজন।
এহি বুলি গুৰুৱে আমাক পাঞ্চি দিলা।
শুনিয়োক তাত পাচে যেন কথা ভৈলা।
আমি যদুমণি তাঙ্ক কহিলোঁ বুজাই।
তোমাক নিবাক গুৰু দিলেক পঠাই।
নৌকাত উঠাহা অনিৰূদ্ধ মন ৰঙ্গে।
গুৰুৰ সমীপে তুমি চল আমি সঙ্গে।
হেন শুনি অনিৰূদ্ধে ক্ৰোধ কৰি বৰ।
আমি তযু বাক্য কহি বুজাইলোঁ বিস্তৰ॥৭৮০
তাতো কৰি বুজাইলোহোঁ প্ৰবোধ বচন।
নজাইবোঁ শঙ্কৰ কাষে কহে ক্ৰুদ্ধ মন।
অনিৰূদ্ধ মুখে হেন শুনিলোঁ বচন।
পুনু কথা সুধিলোহোঁ আমি দুয়োজন।